Kim en Martine werken in de bouw: ‘De eerste week nemen ze je nooit serieus’

De bouw is vaak toch nog een mannenwereld, daar weten Martine Wolfaert (39) en Kim Paauw (37) alles van: ,,Komen wij binnen, dan vragen ze: heb je een rolmaatje bij je? Hallo, een rolmaatje?! Een bus vol gereedschap!”

Kim en Martine werken als ZZP-ers via Vakmasters. ,,Bij Vakmasters is alles goed geregeld. Als er een klus klaar is, hoeven we maar te bellen voor een volgende. Die continuïteit is fijn. Bovendien is de betaling prima geregeld en hoeven we nooit op ons geld te wachten.”  Opdrachtgevers kijken vaak vreemd op als er een ’timmervrouw’ binnenstapt. Martine: ,,De eerste week nemen ze je nooit serieus. Pas als ze merken dat je goed werk levert, draait dat bij.”  Mannelijke collega’s hebben er minder moeite mee. ,,Tja, bouwvakkers zijn soms wat plat en grof. Daar moet je niet te moeilijk over doen. Wij zijn niet flauw hoor, ook bij zwaardere werkzaamheden doen wij gewoon mee.”

Klussen op zolder

Geen van beiden heeft een bouwopleiding gehad. ,,Ik was altijd al aan het klussen, thuis op zolder”, vertelt Kim. ,,Ik ging aan het werk bij een kunstenaar, Joep van Lieshout. Hij maakt sculpturen, van staal, hout en polyester. Later ben ik de decorbouw ingerold en heb ik een tijdje als klusvrouw gewerkt. Dat liep als een trein. Vooral ouderen en islamitische mensen vinden het fijn als een klus door een vrouw wordt gedaan.”  Martine komt uit een hele andere branche. ,,Ik was logistiek manager bij Dokters van de Wereld. Maar toen ik kinderen kreeg, wilde ik niet meer op reis. En een kantoorbaan was ook niks voor mij. Toen ik een huis kocht, dat  helemaal verbouwd moest worden, merkte ik dat ik best handig was. En zo is het begonnen.” Ze hebben ook allebei in de decorbouw gewerkt op festivals als Decibel en Defqon.1. ,,Vreselijke muziek”, lachen ze. ,,De mooiste decors worden nu eenmaal gebouwd bij festivals met klereherrie.”

Helemaal gelukkig

Momenteel werken ze aan twee scholen in Roosendaal, de Gezellehoek en de Rietgoor, die helemaal gerenoveerd moeten worden. ,,Vorige week heb ik drie dagen op m’n knieën gezeten, om de betonnen vloer eruit te halen”, lacht Martine. ,,Afschuwelijk. Maar de week ervoor heb ik deuren gesteld. Fijn timmerwerk, heerlijk. Daar word ik helemaal gelukkig van.” Ze zijn nog wel een tijdje bezig met het project. ,,Deze renovatie duurt nog wel een jaar. En de derde school staat al te wachten.”

Eetbare tuinen

Hoewel ze het prima naar hun zin hebben, kijken ze toch voorzichtig verder. ,,Dit is toch zwaar werk, dat kan je niet blijven doen tot je 65 bent. Dus nu we richting 40 gaan, zijn we plannen aan het maken.” Kim volgt een cursus tuinontwerpen. ,,We hebben in Essen, waar we wonen, een stuk grond gekocht. Daar willen we het een en ander op verbouwen en dan eetbare tuinen ontwerpen. Werken met ecologische materialen, misschien een stukje educatie erbij. Maar dat is een plan voor de lange termijn, het kan nog wel tien jaar duren voor we dat echt gaan doen.”